Vieiros

Chus Pato recorre a unha imaxe máis que poderosa para describir o que significa Uxío Novoneyra: “Para que se formen os continentes ten que suceder un cataclismo e Novoneyra é un cataclismo que como todo cataclismo o que evidencia é a desaparición de algo que ao desaparecer se mostra como inmortal”. Pato non aforra adxectivos para describir a importancia dun autor que conecta o Pobo (con maiúsculas) que é co que quere chegar a ser.
Cando lle pedimos un poema favorito non o dubida e pide dous. Desexo concedido. Chus escolle un poema que cre máis achegado a ela: 'Vietnam Canto', mais tamén 'Cousos do lobo', que cre que é un retrato do propio Novoneyra:

Cousos do lobo!
Caborcos do xabarín!
Eidos solos
Onde ninguén foi nin ha de ir!
O lobo! Os ollos o lombo do lobo!
Baixa o lobo polo ollo do bosco
Movendo nas flairas dos teixos
Ruxindo na folla dos carreiros
En busca da vagoada máis sola e máis medosa...
Rastrexa
Párase e venta
Finca a pouta ergue a testa e oula cara o ceo
Con toda a sombra da noite na boca...