Vieiros

Vieiros de meu Perfil


Máis Alá

Xestionado por Vieiros
RSS de Máis Alá
Ken Loach en Compostela

"Estimúlasenos para gozarmos da violencia"

Era unha das visitas máis agardadas do ano: o cineasta estivo este mércores 20 no Auditorio de Galicia para falar sobre cinema e compromiso social. Aquí podemos ver parte da súa intervención:

Lara Rozados/ Vídeo: Pedro Carrasco - 18:57 21/06/2007



Foi necesario cambiar de sala: a Mozart non deu abasto para a cantidade de persoas que se achegaran até o Auditorio para escoitaren a Ken Loach. A audiencia foi para a Ángel Brage, con maior aforo. O cineasta afirmou sorprendido que non agardaba falar para tanta xente. Cun "Boas tardes", deu comezo á súa participación no ciclo Conversascon, organizado pola Dirección Xeral de Xuventude e Solidariedade.

"Temo que é todo o galego que sei", engadiu xusto despois. "Como os ingleses temos a lingua do Imperio non tivemos que aprender ningunha outra". O director de Ladybird, ladybird, Pan e rosas ou O vento que axita a cebada aclarou dende o comezo que non sería útil falar dos seus filmes: "Interésame máis falar do poder que o cinema pode ter".

"O maior problema no cinema actual é o restritivo da escolla, dentro da variedade. Limita o que podería ser o cinema e o que se podería facer con el. Co cinema pode facerse... todo"

O cinema e o compromiso social son unha constante na súa vida. E a súa preocupación polo imperialismo, tamén cultural. "O maior problema no cinema actual é o restritivo da escolla, dentro da variedade. Limita o que podería ser o cinema e o que se podería facer con el. Co cinema pode facerse... todo". El teno feito: pórse no punto de mira da xente á que o mundo lle vira as costas. Traballadoras da limpeza, rapaces do rural irlandés que se ven obrigados a loitar polo seu, unha muller á que os servizos sociais lle quitan sistematicamente os fillos, o bando republicano na guerra civil española. A respecto de Terra e liberdade, precisamente, comentou "a guerra civil española é un feito internacional, e vense moito mellor as montañas de lonxe que de preto".

Dende o documental ou dende unha ficción moi próxima ao real. Nunha conferencia de prensa previa afirmara xa, sobre o documental "é o xénero cinematográfico que retrata unha situación que acontecería o mesmo malia non ser gravada. Os mass media ofrécennos unha visión do mundo que sabemos que non é real. E a xente sabe que se lle está a mentir".

O colonialismo no cinema


Unha cuestión que lle preocupa especialmente é o pensamento único, tamén no cinema, a "minúscula escolla" que se nos posibilita dentro do grande espectro. "Sabemos que é posíbel ver filmes de diferentes países, pero a realidade é que estamos fronte ao McDonald's na vez de degustarmos as delicias gastronómicas do mundo enteiro. O cinema xa non é comunicación, réxese polas leis do consumo".

Tamén no encontro previo coa prensa, afirmou "a historia escríbena os poderosos, pero ela mesma reescríbese constantemente. Kundera escribira que a loita contra o poder é a loita da memoria contra o esquecemento: non hai máis que ver o que acontece en Iraq, onde se vende que se vai levar unha democracia. Xa vimos como foron destrozadas as democracias de Chile e de Indonesia. Cando os EUA din que van exportar a democracia a algures, a historia demostra que van facer calquera cousa menos iso".

A estética da violencia

Relacionado co imperialismo fílmico, non puido deixar de lado o enxalzamento da barbarie: "somos estimulados para gozar da violencia. Vou pór un exemplo dun recente filme norteamericano: moita xente somalí morre, 700.000 persoas, xente anónima. Os "bonitos" soldados norteamericanos teñen nome, son famosos, pero a outra xente non existe. Non é un filme político, só unha boa invención sobre un feito real. Os EUA véndennos as ideas de liberdade, xustiza, democracia... É unha mensaxe que nos chega sibilinamente decote. Pero sabemos que é falsa, sabemos o que pasa en Guantánamo".

Os EUA véndennos as ideas de liberdade, xustiza, democracia... É unha mensaxe que nos chega sibilinamente decote. Pero sabemos que é falsa, sabemos o que pasa en Guantánamo"
A normalización da violencia como estratexia aniquiladora do pensamento foi contraposta á súa propia visión da mesma: "non é o mesmo amosar os efectos da violencia ca o feito da violencia en si". A crueza de moitos dos seus filmes non ten que ver coa violencia como divertimento, "violencia sen consecuencias", á que Hollywood ten afeito ao público: as torturas e a represión dos "black & tan" en The wind that shakes the barley, a violencia de xénero e a dolorosa ignorancia e hipocrisía por parte da sociedade en Ladybird, ladybird, distan moito do heroe americano matando malos. E son cousas reais. Citou un poema de Brecht para expresalo: "E eu sempre pensei que as palabras máis simples serían abondo. Con dicir como son as cousas, a calquera se lle había esgazar o corazón. Que vas a pique se non sabes defenderte. Seguro que xa o sabes".

As canles de distribución


Nunha quenda de palabras posterior á conferencia, o público tiña moitas cousas que preguntar: sobre o tratamento da emigración no cinema, sobre os filmes e autores de referencia... Así respondeu Loach a unha pregunta de plena actualidade, sobre o anteproxecto de lei do cinema e as protestas e folga dos exhibidores, por teren que reservar unha cota de pantalla para o cinema europeo e estatal, e consideraren que lles vai supor unha perda de audiencia e de beneficios: "Temos todo o dereito a defender as nosas culturas, as nosas linguas.

En canto á perspectiva dos exhibidores, se non exhibes os filmes nunca poderás crear audiencia".Tamén foi inquirido sobre a súa posición sobre a sentenza que obriga ao Cineclube de Compostela a pagarlle 250 € a unha produtora en concepto de dereitos de exhibición, por poñeren Terra Negra, un filme de Ricardo Íscar que non estaba a ser distribuído nas salas comerciais: "que un produtor lle esixa cartos a unha asociación é mesquiño. Eu non teño problema en darlles os meus filmes aos cineclubes". O compromiso social do autor non se limita ao contido dos seus filmes, senón que abrangue as vías de comunicación co público. Ten moi clara a súa loita: "se coñecemos a verdade, temos que defendela".


5/5 (6 votos)


Sen comentarios

Novo comentario

É preciso que te rexistres para poder participar en Vieiros. Desde a páxina de entrada podes crear o teu Vieiros.

Se xa tes o teu nome en Vieiros, podes acceder dende aquí: