Vieiros

Neste foro o consello asesor levará un borrador coas propostas e ideas extraídas durante estes meses das distintas mesas sectoriais, que foron recollidas pola empresa Cidadanía -encargada da organización e metodoloxía do proceso- para amosarllas ao conxunto da xente que participou nelas e afinar o debate coa fin de presentar as conclusións ante a socieade e o propio goberno. O consello é consciente de que non vai achegar ningunha idea concreta sobre usos ou contidos dos espazos en cuestión, Casa Mundo e Escenario Obradoiro, pero si deixará patente o seu diagnóstico sobre as necesidades do tecido cultural galego e as oportunidades que o novo complexo, xa imparábel, pode ofrecer. No borrador parece máis claro o que non se debe facer que o que se debe facer, asumindo que a definición dos novos edificios ten que ser cousa dun equipo de técnicos e expertos en grandes superficies culturais destas características.

Con todo, no borrador barállanse as ideas e conceptos de contido e filosofía da Cidade da Cultura que se espuxeron nas diversas reunións, e que van dende a función de factoría cultural até ofrecer un parque temático da diversidade baseado, dende a cultura galega, en todas as culturas e linguas minorizadas do mundo. A conexión co camiño de Santiago é outro eixo que se debe potenciar á hora de crear a marca que distinga o complexo de Gaiás doutros similares do mundo, aproveitando o interese turístico internacional de Compostela, e, falando de marca, o consello recomenda que se defina canto antes e mesmo formula que se lle cambie o nome, deixando sempre este e outros labores en mans de expertos.

Tamén se pide que se faga canto antes un estudo de mercado analizando o tipo de público que acudiría á Cidade da Cultura, pois sen isto é imposíbel definir contidos e córrese o risco de que se fagan pensando máis nas necesidades dos axentes culturais que nas do público, que é o que finalmente manterá e lle dará sentido á obra.

Durante toda a xornada do venres as 400 persoas que participaron nalgunha fase do proceso debaterán estas conclusións finais para presentalas o sábado pola mañá e dar por rematada esta etapa consultiva. A partir de agora será a Consellaría quen, tomando nota do informe do sector e dos que anteriormente se lle encargaron ao Museo do Pobo Galego e ao Consello da Cultura, inicie unha fase de decisión técnica e política coa que afrontar a construción destes dous últimos edificios, que deben estar rematados para inaugurar o complexo no ano 2013.

Representantes de todos os ámbitos culturais
Cando falamos do consello asesor non estamos a falar dun comité de sabios ou de expertos, senón de xente que foi seleccionada por exerceren a representación das asociacións, empresas e institucións que compoñen o entramado cultural galego.

Así, o consello está composto polo xerente da Fundación Cidade da Cultura, Francisco Carracedo; a xefa de Gabinete da Consellería de Cultura, Fina Casal; e o director do Centro Galego de Arte Contemporánea, Manuel Olveira. Tamén forman parte del Antón Reixa (Clúster do Audiovisual); Cándido Pazó (Asociación de Actores); Celso Parada (Asociación de Compañías de Teatro Profesional); Manuel Gómez (Academia Audiovisual); Vítor Belho Cortizo (Nordesía Producións); Anna Luisa Rodríguez (Asociación de Artistas Plásticos); Inés Ramiro (Asociación de Galerías de Arte); Anxo Santomil (Federación de Cineclubes) e Baltasar Patiño (Asociación de Teatros Alternativos). Outros integrantes son Uxía Pedreira (Asociación do Conservatorio de Música Tradicional); Oriol Roch (Real Filharmonía de Galicia), Patrick Alfaya McShane (Orquestra Sinfónica de Galicia); Ramón Reboiras (FNAC); María Begoña Cuña (Asociación de Profesionais da Danza); e Olga Cameselle (Asociación de Profesionais da Danza Escénica); Francisco Garrido (Observatorio de Cibersociedade); Francisco Fernández Rei (catedrático de Filoloxía Románica da USC); Xosé Barro (Revisión); Manuel Bragado (Edicións Xerais); Manuel Gago (CulturaGalega.org); Manuel Sendón (Centro de Estudos Fotográficos de Vigo); Xosé Manuel Veiga (Colexio Profesional de Xornalistas); Cristina Caruncho (Aula Castelao); Dolores Dopico (Facultade de Belas Artes) e María Yáñez (Vieiros).

Algúns destes nomes tamén estiveron presentes nas mesas temáticas e encontros sectoriais que organizou Cidadanía para achegarse máis polo miúdo a cada sector.

Paralelamente tamén se mantivo aberto un proceso participativo a través da rede, no que calquera persoa podía achegar ideas para o debate sobre a Cidade da Cultura, se ben a cuestión non espertou moito interese e nos foros vense poucas opinións. A maioría delas falan de tirar co edificio ou facer pisos, pouco conscientes de que xa non hai volta atrás.

Touriño: "quen queira meter piqueta non o vai lograr"
E así o deixou claro o presidente da Xunta este xoves cando lle preguntaron pola Cidade da Cultura: ninguén vai conseguir que "enterre" o proxecto, que xa lles custou miles de millóns aos galegos, e reafirmou a intención do conxunto do Goberno de transformar o que era un "mausoleo do anterior presidente" en "algo útil".

Touriño asegurou que malia que hai quen quere "meter piqueta" ninguén vai lograr deter a obra, e que fronte aos que manteñen que o bipartito non tomou decisións, o Goberno suspendeu tres grandes contedores, garantiu a transparencia e deseñou un plan de usos para "rendibilizar ese investimento público de cuantiosos recursos".

Non máis caro que outros edificios culturais europeos
A construción do complexo deseñado por Peter Einsemann custará 373 millóns de euros, un alto custe para os recursos do país e que absorberá unha quinta parte do orzamento da Consellaría de Cultura. O gabinete de Ánxela Bugallo espera completar o financiamento con achegas do Estado e da Unión europea, ademais de participación privada, cun modelo aínda por definir. Este presuposto supera en moito o Guggenheim de Bilbao, que custou 138 millóns, pero non chega á mitade do que custa a Cidade das Artes e das Ciencias de Valencia, deseñada por Santiago Calatrava.

Outros proxectos sigficativos recentes en Europa manexan tamén cifras de centos de millóns, como a construción do Parlamento de Escocia con sede en Edimburgo, un edificio do arquitecto Enric Miralles que custa 649 millóns, ou a ampliación e remodelación do Estadio Olímpico de Berlín, un orzamento de 242 millóns.