Vieiros

Vieiros de meu Perfil


Columnas

Xabier P. Docampo

Carta aberta a Celso Currás, ex–conselleiro de Educación

Prezado amigo: Permítome dirixirme a vostede porque desde hai xa unha presa de meses veño observando que os artigos que escribe nun xornal galego están todos en español. Dou por descontado que vostede cre de min que acepto e non discuto o dereito de cadaquén a escribir como queira, e eu tamén, así...


César Caramés

O seseo: X + Y = Z?

(0) Un exercicio moi útil á hora de analizarmos a realidade na que estamos mergullados é fitala con ollos alleos á mesma. Quer dicir, fuxir dos preconceitos que o propio entorno nos impón e situar na distancia a nosa mesma tesitura coma se fose a dun país descoñecido que comezamos a descubrir co ollar...


Celso Álvarez Cáccamo

Um conselho para meu rei

(0) Senhor Juan Carlos de Borbón, meu rei:

Mire usté. A mim o que faça na sua intimidade religiosa pouco me importa. Mas, enquanto você seja um empregado do Reino, de milhões de súbditos com D.N.I., guarde a exibição das suas crenças para dentro da sua própria solução habitacional. Eu pago os meus...


César Caramés

Dúbidas e Home Rule

(0) Quer polo noventa aniversario do levantamento de Pascua, quer polo último e extraordinario filme de Ken Loach O vento que bate a cebada, a leitura ou a releitura dos textos de James Connolly pódenos semellar gorentosa e apetecíbel aos que xa o coñecemos e apaixonantemente actual e clarificadora aos...


Celso Álvarez Cáccamo

Repugnante

(0) O Reino de España, chefiado como sempre desde que lembro por um militar profissional, prepara-se mais uma vez para celebrar a conquista e o genocídio nesse repugnante 12 de Outubro, Día de la Hispanidad, Fiesta Nacional. Ainda bem que não sou espanhol, que muitos não somos espanhóis para levarmos...


Xabier P. Docampo

Carta aberta ao Sr. Alcalde d’A Coruña

(0) Sr. Alcalde: Sempre pensei que o mellor era non escribirlle carta ningunha, seguir o consello de que ás perrenchas infantís o mellor é non facerlles caso. Deixar ao encaprichado que remoa só e seguir coma se nada.


Ana Pontón

Non perdamos o tren do emprego

(0) A enunciación da sensibilidade polos problemas e aspiracións da mocidade é un axioma que se repite matemáticamente, facendo que mesmo perda parte do seu sentido. Mais no terreo da realidade (e da política) as cousas demostranse con feitos, non con xestos. Un exemplo práctico desta dicotomia ou...