A beira do mar de Aguiño trouxemos augas de toda a Terra, augas para as bendicir. Era a Romaxe trinta e dúas, e cantabamos igual que hai trinta e un anos, no mesmo lugar, “imos rematar coas tebras, que a noite abondo durou, e se o sol non quer saír, alumamos todos nós”.
Supoño que xa a ninguén se lle escapa que en Aguiño estamos este ano a conmemorar o 50 aniversario da fundación da parroquia, non soamente no aspecto cristián senón tamén no de comunidade, pobo, vila mariñeira que experimentou un grande desenvolvemento a tódolos niveis no último medio século.